Ter gelegenheid van het 45 jaar bestaan van volkstuinvereniging ‘De Eemtuin’ heeft Ad Bakker een gedicht gemaakt. Deze is gepubliceerd in De Bunschoter. U kunt het gedicht hieronder lezen.
Heel vroeger op de radio, ’t was op de zondagmorgen,
Sprak Dr. Fop I. Brouwer over mens en de natuur.
“Al wat leeft en groeit en steeds weer boeit”, dat was de titel,
De luisterdichtheid groeide ieder uur.
Nu heb je “Vroege vogels”, natuurfilms op TV,
Die beelden inspireren, vaak wil men daar wat mee.
Dan blijkt een eigen tuintje voor velen van belang
Waarin je graaft en onkruid wiedt met heel veel dadendrang.
Om dan te kunnen zaaien, je eigen groententeelt,
Je kruiden en je bloemen, een werk dat nooit verveelt.
Zo kwamen 45 jaar geleen wat tuinders bij elkaar
Om een tuinclub op te richten, een groot succes voorwaar.
Een kloek bestuur was snel gevormd, men kreeg gemeentegrond,
Nog even ook een naam bedacht, dan was het zakie rond.
“Ons genot” en “Ons belang” die waren al verzonnen
“De Eemtuin” werd toen opgediept, ja zo is het begonnen.
Het waren mooie tuintjes met ook een middengracht,
Met hier en daar een bankje, dat was heel slim bedacht.
Het was een prachtig plekkie, door veel gegraaf bewerkt,
en werd de onderlinge band zo heel ludiek versterkt.
Maar och, er kwam een rondweg, de tuin moest gaan verhuizen,
Met hark en schop, de kisten met de muizen.
Met wil en moed ging men toen door, de gemeente werkte mee
Een nieuw terrein lag voor ons klaar en ieder was tevree.
Een clubhuis werd er snel gebouwd met inzet van veel leden
Apparaten werden aangeschaft voor vele werkzaamheden.
Door goed bestuur en ledentrouw is er weer iets moois ontstaan
Een aanwinst voor ons leuke dorp daar kan men van op aan.
Vijf jaren terug bestond de tuin, met feest, al veertig jaar
En burgemeester van de Groep maakte toen een feestelijk gebaar.
Met humor in zijn speech, gepaard met leuke show
gaf hij met veel plezier een gemeentevlag cadeau.
Die vlag die wappert nu op onze hoogtijdagen, vrolijk in de mast.
Boven ‘t mooie tuincomplex, dat menig mens verrast.
De sfeer is goed, er zijn nog leden die lid zijn van het pril begin
Genietend van hun mooie tuintje gaat nog steeds de beuk erin
Want die slakken zijn een plaag hoor, steeds een wolkbreuk kwam eraan
Dan lijkt alles wel op Loosdrecht en kunnen we nog vissen gaan.
Maar de tuinders die gaan door hoor, velen doen extra hun best
Om de boel te onderhouden, snoeien, frezen en de mest.
Zoals Nico en Marian de Koning, altijd bezig, keer op keer,
Nico die is erelid en verdient een pauweveer.
Tot besluit nog iets citeren om ons op de rug te kloppen:
“De vereniging “De Eemtuin” kan zelf hun boontjes doppen!
Woorden van de burgemeester waar we best heel trots op zijn
dus gaan we lekker door op ons tuiniersterrein.
Veel mensen uit het dorp en van veraf ontmoeten hier elkaar
Zo leren we elkaar tuinierend kennen, een prachtig doel zowaar!
